Saya baru sahaja membaca teks penuh ucapan Ketua Pembangkang dan Ahli Parlimen Permatang Pauh Dato' Seri Anwar Ibrahim berhubung Rang Undang-undang Suruhanjaya Intergriti Agensi Penguatkuasa (SIAP), yang menyentuh tentang penyakit kronik iaitu RASUAH dikalangan kakitangan kerajaan.
Teringat pada minggu lepas saya membeli racun rumput di sebuah kedai hardware, peniaga Cina ini merungut kerana pihak penguasa selalu buat kacau walaupun dia mempunyai lesen menjual racun. Kacau yang dimaksudkan ialah penguasa ini datang dan menuduh dia tidak mengadakan tempat yang sesuai, tiada pasir dan pintu yang sesuai menyimpan racun. Dan apabila dihulur wang RM 50, mereka ambil wang itu dengan selamba pergi dan pasti akan datang 3 bulan lagi serta ugutan akan dikenakan kompaun.
Siapa yang menjadi RACUN sebenarnya? Penjual racun atau penguat kuasa itu memberi rezeki beracun ini pada diri dan anak-anaknya.
Kisah penguat kuasa yang meminta rasuah adalah perkara lumrah dan yang memalukan ianya dilakukan oleh muslim Melayu.
Ini contoh racun dos kecil, belum lagi dos racun sebesar projek-projek mega, seperti kes terbaru di perlabuhan Klang! Dan racun-racun ini ada diambil oleh mereka yang dalam masa yang sama juga MENGAMBIL PENAWAR pada setiap hari iaitu semasa solat. Solat buat, rasuah pun buat juga. Manakala, racun ini terus mematikan hati, sengaja merosakkan hati dan istiqamah dalam dosa .
Ada yang bermewah dengan wang rasuah, boleh anda bayangkan,saya pernah berjumpa penguasa biasa ( bukan pegawai), boleh aktif bermain golf?
